Zygmunt Smalcerz

Zygmunt Antoni Smalcerz (ur. 8 czerwca 1941 w Bestwince koło Bielska-Białej) – polski sztangista, złoty medalista olimpijski, trener oraz działacz sportowy.

Karierę sportową rozpoczął od uprawiania gimnastyki sportowej. W 1960 za namową dr. Augustyna Dziedzica, ówczesnego trenera Waldemara Baszanowskiego, rozpoczął treningi ciężarowca.

W 1971 w Limie zdobył złoty medal mistrzostw świata w wadze muszej oraz był pierwszy w mistrzostwach Europy, a rok później na olimpiadzie w 1972 w Monachium ponownie stanął na najwyższym stopniu podium[a]. Trzeci raz mistrzem świata został w 1975.

Kolejne igrzyska olimpijskie w 1976 w Montrealu, na których miał zdobyć swój drugi złoty medal, zakończyły się porażką. Smalcerz nie zaliczył żadnej próby w rwaniu i nie został sklasyfikowany.

W czasie kariery zawodniczej był także:

• brązowym medalistą mistrzostw świata (1973),
• rekordzistą świata w rwaniu – 103 kg,
• 4-krotnie mistrzem Europy,
• 6-krotnie mistrzem i 21-krotnie rekordzistą Polski.

Wszystkie międzynarodowe sukcesy odniósł startując w wadze muszej (do 52 kg).

W latach 1994-1996 i 2005-2009 trener polskiej kadry seniorów. Jest także działaczem w Polskim Komitecie Olimpijskim.

W 2002 r. został wpisany w poczet Galerii Sław Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów[1]. W 2009 r. przegrał konkurs na stanowisko trenera reprezentacji Polski w podnoszeniu ciężarów. Po wygraniu w 2010 konkursu w USA Zygmunt Smalcerz został trenerem amerykańskich sztangistów w Colorado Springs.

Jest oficerem Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Zawodową służbę wojskową pełnił w latach 1968-1992. W 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika.

Źródło: Wikipedia