Tomasz Sikora |
05.07.2018 |
Tomasz Sikora (ur. 21 grudnia 1973 w Wodzisławiu Śląskim) – biathlonista, wicemistrz olimpijski i pięciokrotny olimpijczyk. Indywidualny mistrz i wicemistrz świata, sześciokrotny mistrz Europy, wielokrotny medalista mistrzostw Polski. W sezonie 2008/2009 wicemistrz klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w biathlonie.
Po raz pierwszy zetknął się z biathlonem w amatorskim klubie UKS "Strzał" Wodzisław, działającym przy szkole podstawowej nr 21 w wodzisławskiej dzielnicy Radlin II do której uczęszczał. Tam ówczesny dyrektor szkoły Waldemar Miozga uczył przyszłego mistrza sztuki biegania na nartach. Profesjonalny Biathlon zaczął uprawiać w 15. roku życia w klubie SKS Ryfama Rybnik, a jego pierwszym trenerem był Serafin Janik. W tym klubie trenował od 1988 do 1993, po czym przeniósł się do Biathlonu Chorzów, gdzie trenował do 1995. Kolejną drużyną był Dynamit Chorzów.
W 1992 dwukrotnie zdobył złoty medal mistrzostw polski juniorów. Dobre wyniki spowodowały, że trafił do reprezentacji Polski trenowanej przez Aleksandra Wierietielnego. Pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w 1993 roku zdobywając wicemistrzostwo świata juniorów w Ruhpolding w biegu na 10 km. Debiut w Pucharze Świata przypadł na 20 km bieg indywidualny w norweskim Lillehammer. Zajął w nim 42 miejsce, pudłując jeden raz na pierwszej pętli. Do zwycięzcy Włocha Wilfrieda Pallhubera stracił 4:39.5 minuty. Kolejny start zaliczył w sprincie, gdzie był 30. Również w tym biegu Sikora pomylił się raz na strzelnicy. W tym sezonie nie startował już w Pucharze Świata.
W 1994 zostały rozgrywane po raz pierwszy Mistrzostwach Europy w biathlonie w fińskim Kontiolahti. Tomasz Sikora wywalczył wraz z drużyną (Wiesław Ziemianin, Jan Ziemianin, Jan Wojtas) wicemistrzostwo. Na igrzyskach Olimpijskich wystartował tylko w sprincie, gdzie był 32. z trzema pomyłkami na strzelnicy. W sztafecie zajął wraz z drużyną (Jan Ziemianin, Jan Wojtas, Wiesław Ziemianin) 8. miejsce. 9 grudnia 1993 roku stanął po raz pierwszy na podium Pucharu Świata. W biegu indywidualnym w austriackim Bad Gastein był 3. Do zwycięzcy Sergeja Tarasowa stracił 1:40.8 minuty. Po tym sukcesie przyszedł kryzys formy. W sprincie był 50. W słoweńskiej Pokljuce w biegu indywidualnym był 81, a zawody w sprincie ukończył na 75 miejscu.
16 lutego 1995 roku jako pierwszy w historii Polak, zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Anterselvie w biegu indywidualnym na 20 km. Ukończył bieg w czasie 1:01:36,0 i bez karnej minuty. W 1997 roku zdobył wraz z Wiesławem Ziemianinem, Janem Ziemianinem, Wojciechem Kozubem w biegu drużynowym brązowy medal podczas MŚ w słowackim Osrblie. W tym samym roku podczas Mistrzostw Europy w austriackim Windischgarsten zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym na 20 kilometrów. W 1998 roku trenerem kadry został Jurij Albers i pod jego opieką Sikora w 1999 zdobył dwa złote medale podczas Zimowej Uniwersjady w słowackim Popradzie. Pierwszy w sprincie na 10 km, a drugi w biegu na dochodzenie. W 2000 roku na Mistrzostwach Europy rozgrywanych w Zakopanem zdobył złoty medal w biegu pościgowym.
W 2004 roku w tej samej konkurencji wywalczył srebrny medal na mistrzostwach świata w Oberhofie. Był również brązowym medalistą mistrzostw świata w biathlonie letnim w sztafecie (1998 Osrblie – z partnerami: G. Grzywą, W. Kozubem, K. Urbaniakiem. 7-krotny medalista uniwersjady: Poprad 1999: 1. miejsce (10 km), 2. miejsce (20 km), 1. miejsce (dochodzenie); Zakopane 2001: 1. miejsce (10 km), 1. miejsce (20 km), 1. miejsce (dochodzenie), 3. miejsce (4 × 7,5 km).
25 lutego 2006 na igrzyskach w Turynie zdobył srebrny medal w biegu masowym na 15 kilometrów, przegrywając o 6,3 sekundy z Michaelem Greisem. Trzecie miejsce zajął Norweg Ole Einar Bjørndalen. W sezonie 2005/2006 wygrał klasyfikację generalną sprintu Pucharu Świata przed Norwegiem Ole Einar Bjørndalenem. 22 lutego 2007 został mistrzem Europy w sprincie na 10 km, zdobywając tym samym dwunasty medal tej imprezy (szósty złoty). 10 stycznia 2009 po biegu sprinterskim w Oberhofie, w którym zajął 3. miejsce, został pierwszym Polakiem w historii prowadzącym w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w biathlonie. Sezon 2008/2009 zakończył na 2. pozycji, będąc pierwszym polskim biathlonistą w historii, który zajął miejsce na podium w klasyfikacji generalnej PŚ.
Sezon 2010/2011 rozpoczął od wystawienia na aukcję charytatywną srebrnego medalu olimpijskiego zdobytego w Turynie, chcąc tym samym pomóc młodemu polskiemu biathloniście, Tomaszowi Dudkowi, który postrzelił się podczas treningu. Medal został zakupiony przez firmę Viessmann - sponsora strategicznego Polskiego Związku Biathlonu za kwotę 55500 złotych. Podczas uroczystości 40-lecia katowickiego AWF Tomasz Sikora przekazał czek mamie Tomasza Dudka na jego rehabilitację. 12 lutego Tomasz Sikora po raz pierwszy w sezonie stanął na podium Pucharu Świata. Wywalczył 2 miejsce w biegu masowym w Fort Kent. Polak na strzelnicy się nie pomylił. Od 26 stycznia 2011 do 30 kwietnia 2011 roku pełnił obowiązki tymczasowego trenera polskiej kadry mężczyzn w biathlonie. Na tym stanowisku zastąpił Jona Arne Enevoldsena.
25 marca 2012 r. podczas Mistrzostw Polski w biathlonie 2012 ogłosił zakończenie sportowej kariery. Początkowo Sikora został trenerem kadry młodzieżowej, a od 2015 roku jest trenerem kadry narodowej w biathlonie. W 2015 został odznaczony brązowym medalem Międzynarodowej Unii Biathlonu. Jest członkiem Polskiego Związku Biathlonu. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku. Tomasz Sikora interesuje się piłką nożną i kibicuje Odrze Wodzisław Śląski, na której meczach wielokrotnie bywał. Przez władze klubu został uhonorowany okolicznościową koszulką z numerem 10 i swoim nazwiskiem.
Żonaty, ma córkę i syna. 30 maja 2006 otrzymał tytuł honorowego mieszkańca rodzinnego Wodzisławia, w którego dzielnicy Radlinie II mieszka do dzisiaj. Społecznie działa również w klubie biathlonowym UKS "Strzał" Wodzisław Śląski.
Źródło:
wikipedia