Janusz Gortat

Janusz Gortat (ur. 5 listopada 1948 w Brzozowie) – polski bokser, dwukrotny medalista olimpijski. Ojciec koszykarza Marcina Gortata oraz boksera Roberta Gortata.

Dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Monachium 1972 i Montrealu 1976 w wadze półciężkiej. W Monachium przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Mate Parlovem (Jugosławia), a w Montrealu także z przyszłym mistrzem Leonem Spinksem z USA.

Wicemistrz Europy z Belgradu 1973 w wadze półciężkiej (przegrał w finale z Parlovem). Uczestnik Mistrzostw Europy z Bukaresztu 1969 (waga średnia), Madrytu 1971 (w. półciężka) i Katowic 1975 (w. półciężka). Uczestnik Mistrzostw Świata z 1978 r. (w. średnia).

Sześciokrotny mistrz Polski w wadze półciężkiej (1973, 1974, 1975, 1976. 1978 i 1980), pięciokrotny wicemistrz (1969 – w. średnia, 1970, 1971, 1972 i 1979), brązowy medalista z 1977). 16 razy walczył w reprezentacji Polski (15 zwycięstw), podczas meczu z USA w 1974 r. pokonał przyszłego mistrza olimpijskiego i zawodowego mistrza świata wszechwag Leona Spinksa.

Jeden z najwybitniejszych polskich bokserów wagi półciężkiej, znany z doskonałej techniki, preferujący walkę defensywną. Jego głównym rywalem na arenie międzynarodowej był Jugosłowianin Mate Parlov, a w kraju najpierw Stanisław Dragan, a potem Jacek Kucharczyk i Paweł Skrzecz.

Był zawodnikiem Legii Warszawa i KSZO Ostrowiec Św.

Po zakończeniu kariery został trenerem (trenował m.in. Andrzeja Gołotę i Tomasza Adamka). Jego starszy syn Robert był czołowym polskim bokserem, a młodszy Marcin Gortat jest koszykarzem występującym w NBA.

W 2007 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy.

Źródło: Wikipedia