Ireneusz Paliński |
27.10.2003 |
Ireneusz Paliński (ur. 13 maja 1932 w Nużewie, zm. 9 lipca 2006 w Warszawie) - polski sztangista, mistrz olimpijski, mistrz świata.
Zawodnik Gwardii Wrocław, Startu Łódź i Mazovii Ciechanów.
Podczas Igrzysk Olimpijskich w Rzymie 1960 zdobył złoty medal w podnoszeniu ciężarów w wadze półciężkiej (do 82,5 kg) wynikiem 442,5 kg (wyciskanie - 130 kg, rwanie - 132,5 kg, podrzut - 180 kg). Brązowym medalistą został wówczas Jan Bochenek.
Paliński został brązowym medalistą kolejnej olimpiady. - Na igrzyskach w Tokio 1964 zajął trzecie miejsce w wadze lekkociężkiej (do 90 kg) z wynikiem 467,5 kg.
Był mistrzem świata w kategorii lekkociężkiej z 1961, czterokrotnym wicemistrzem (1959 - kat. półciężka; 1962, 1963 i 1966 - kat. lekkociężka) i brązowym medalistą (1958 - kat. półciężka).
Podczas Mistrzostw Europy wywalczył złoty medal (1961, kat. lekkociężka), sześć srebrnych (1958, 1959 i 1960 - kat. półciężka oraz 1962, 1963 i 1966 - kat. lekkociężka) i jeden brązowy (1957, kat. półciężka).
Zdobył dziewięć tytułów mistrza Polski.
Siedmiokrotnie bił rekordy świata (sześciokrotnie w podrzucie i raz w trójboju).
Zwycięzca Plebiscytu Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski z 1961 (w 1960 zajął w tym plebiscycie 3. miejsce).
W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy komitetu Samoobrona - Leppera w województwie ciechanowskim jako członek Polskiej Partii Przyjaciół Piwa (otrzymał 2543 głosy).
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie.
Powrót