Hubert Wagner |
27.10.2002 |
Hubert Jerzy Wagner, właściwie Hubert Aleksander Wagner (ur. 4 marca 1941 w Poznaniu, zm. 13 marca 2002 w Warszawie) – polski siatkarz i trener siatkarski. Ojciec Grzegorza Wagnera.
Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie (1974). Jako zawodnik grał w AZS Poznań, AZS-AWF Warszawa i Skrze Warszawa. Zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1963, 1965, 1966, 1968), wicemistrzostwo (1967) i brązowy medal MP (1969) - wszystkie z AZS-AWF Warszawa. W reprezentacji Polski występował w latach 1963–1971 (194 mecze), będąc przez wiele lat kapitanem drużyny. Zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w 1967 roku. Był członkiem drużyny, która na igrzyskach olimpijskich w Meksyku (1968) zajęła piąte miejsce.
Jako trener był twórcą największych sukcesów polskiej siatkówki. Znany z wielkiej surowości i wymagań, przez co zyskał sobie przydomek "Kat". Był trenerem bardzo konsekwentnym. Prowadzona przez niego męska drużyna zdobyła mistrzostwo świata w Meksyku w 1974 roku i złoty medal olimpijski w Montrealu w 1976. W mistrzostwach Europy w 1975 roku Polacy wywalczyli srebrny medal.
W latach 1978–1979 prowadził kobiecą reprezentację Polski. Po raz drugi trenował reprezentację męską w latach 1983–1985, zdobywając kolejny srebrny medal w mistrzostwach Europy w 1983 roku. Zakwalifikowała się również na igrzyska olimpijskie w Los Angeles. Wskutek bojkotu przez Polskę igrzysk olimpijskich polscy siatkarze nie mogli wziąć udziału w igrzyskach pomimo wywalczonego sportowo awansu. W zamian za to reprezentacja wystąpiła w alternatywnych dla sportowców z krajów socjalistycznych zawodach Przyjaźń-84 gdzie Polacy zdobyli brązowy medal. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1985 roku reprezentacja zajęła czwarte miejsce.
Był ponadto trenerem reprezentacji Tunezji, pracował w Turcji, a w Polsce z klubowymi drużynami Legii Warszawa (mistrzostwa Polski 1983), Stilonu Gorzów i Morza Szczecin. W październiku 1996 roku został ponownie trenerem reprezentacji mężczyzn, którą prowadził do stycznia 1998 roku. Pełnił również funkcję sekretarza generalnego Polskiego Związku Piłki Siatkowej. Był też komentatorem telewizyjnym. W 1987 roku zagrał epizodyczną rolę w serialu Dorastanie. Wystąpił w piątym odcinku grając samego siebie.
Zginął w wypadku samochodowym w Warszawie przy ul. Wspólnej 13 marca 2002 roku. Około godziny 11 stracił panowanie nad samochodem i uderzył w inne pojazdy. Przyczyną był zawał serca. Zmarł pomimo szybko udzielonej pomocy medycznej.
22 października 2010 roku został przyjęty do amerykańskiej galerii siatkarskich sław (ang. Volleyball Hall of Fame).
Powrót