Bohdan Tomaszewski

Bohdan Wacław Krzysztof Tomaszewski (ur. 10 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 27 lutego 2015 tamże) – dziennikarz i komentator sportowy, tenisista (przedwojenny wicemistrz Polski juniorów), autor książek i scenariuszy filmowych. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jest uznawany za legendę i symbol polskiego dziennikarstwa sportowego.

Był synem Wacława, technika-hydraulika, i Janiny z Czaykowskich; miał dwóch starszych braci: Wiesława i Janusza. Pobierał nauki w warszawskich gimnazjach: państwowym im. Stanisława Staszica i prywatnym im. Jana Zamoyskiego, a podczas okupacji na tajnych kompletach. W latach 1941–1944 uczęszczał na zajęcia Tajnej Szkoły GłównejHandlowej im. Edwarda Lipińskiego. Zaprzysiężony jako żołnierz ZWZ-AK ps. „Mały”, wziął udział w powstaniu warszawskim; według własnych relacji, należał do Zgrupowania "Kuba" na Starówce, ale nie miał broni). Po kapitulacji powstania trafił do obozu w Ożarowie.

Po wojnie pracował w sopockim Grand Hotelu. W 1946 rozpoczął pracę dziennikarską w "Kurierze Szczecińskim". W tym czasie kontynuował karierę sportową w SKT Szczecin (1945–1948). W 1948 rozpoczął pracę jako dziennikarz sportowy w "Expressie Wieczornym". W 1955 został sprawozdawcą radiowym, a później telewizyjnym. W latach 1956–1980 komentował m.in. 12 igrzysk olimpijskich letnich i zimowych.

W czasie stanu wojennego Bohdan Tomaszewski odmówił współpracy z Polskim Radiem. Powrócił na antenę w 1989. Był co poniedziałek gościem Kroniki sportowej w Pierwszym Programie Polskiego Radia.

Bohdan Tomaszewski w pracy radiowego sprawozdawcy odwołując się do intelektualnych refleksji stworzył nowy styl, który stanowił przeciwieństwo dla płytkich przeżyć stymulowanych tanimi, emocjonalno-rozrywkowymi aspektami widowiska sportowego.

Źródło: Wikipedia